Styl przywiązania, czyli klucz do zrozumienia relacji

Styl przywiązania jest jedną z kluczowych koncepcji w dziedzinie psychologii, która pozwala zrozumieć, jakie relacje tworzymy z innymi ludźmi. Przybliżymy Ci pojęcie stylu przywiązania oraz przedstawimy jego znaczenie w kontekście relacji z innymi. Zrozumienie stylów przywiązania może okazać się niezwykle pomocne na co dzień, zachowania, które dotychczas wydawały się niezrozumiałe, będą łatwiejsze do wytłumaczenia, a przecież o to chodzi w dobrym życiu :)

Czym jest styl przywiązania?

Styl przywiązania to sposób, w jaki nawiązujemy relacje z innymi ludźmi, a także jak reagujemy na bliskość emocjonalną, rozłąkę i ponowne spotkanie. To koncepcja, która wywodzi się z badań nad relacjami rodzinno-dziecięcymi, ale ma ogromne znaczenie również w kontekście relacji partnerskich, przyjaźni i innych interakcji społecznych.

Psychologowie John Bowlby i Mary Ainsworth odegrali kluczową rolę w rozwinięciu teorii przywiązania. Ich badania, a przede wszystkim eksperyment tzw. "obcej sytuacji" (Strange Situation) doprowadziły do poszerzenia wiedzy na temat stylów przywiązania. 

Celem tego eksperymentu jest zbadanie relacji, jakie opiekun lub dorosły nieznajomy utrzymuje z dzieckiem w obcym środowisku. Procedura ta stała się na tyle popularna, że dotąd jest używana do oceniania stylów przywiązania. Oto one:

• Bezpieczny (Secure Attachment)
  
  

Osoby o bezpiecznym stylu przywiązania mają zaufanie do innych i świadomość własnej wartości. Są w stanie swobodnie eksplorować świat, a jednocześnie czuć się pewnie w relacjach. Mają zdolność nawiązywania głębokich i pełnych relacji z innymi.

• Unikający (Avoidant Attachment)
  
  

Osoby o unikającym stylu przywiązania mają trudności ze swobodnym wyrażaniem emocji i bywają niechętne do bliskości emocjonalnej. Często obawiają się bycia zranionymi i wolą utrzymywać dystans w relacjach.

• Lękliwy (Anxious Attachment)
  
  

Osoby z lękliwym stylem przywiązania często wykazują nadmierne zaangażowanie w relacje, zwłaszcza romantyczne oraz obawiają się odrzucenia. Mogą uważać się za niewystarczające i dlatego potrzebują stałych dowodów miłości i akceptacji od partnera.

• Zdezorganizowany (Disorganized Attachment)
  
  

Osoby o zdezorganizowanym stylu przywiązania często przejawiają skomplikowane, niejednoznaczne zachowania. Ich reakcje na bliskość emocjonalną i separację mogą być nieprzewidywalne i trudne do zrozumienia. Mogą też wykazywać zamiennie wszystkie z wyżej wymienionych stylów przywiązania.

Dlaczego styl przywiązania jest taki ważny?

Twój styl przywiązania wpływa na to, jak budujesz i utrzymujesz relacje. Wpływa na to, jakich partnerów wybierasz, jak budujesz z nimi komunikację i jak rozwiązujesz konflikty. Zrozumienie stylu przywiązania może być kluczem do stworzenia zdrowych, satysfakcjonujących relacji.

Warto również zauważyć, że styl przywiązania może ewoluować i zmieniać się w miarę dorastania i doświadczania różnych relacji. To oznacza, że istnieje możliwość pracy nad swoim stylem przywiązania i rozwijania zdrowszych wzorców zachowań w relacjach.

Jak możemy wykorzystać wiedzę o stylach przywiązania?

Samoświadomość: Dzięki poznaniu swojego stylu przywiązania możemy budować bezpieczniejsze i bardziej świadome relacje z najbliższymi. 

Wsparcie Terapeutyczne: Jeśli Twój styl przywiązania wpływa negatywnie na relacje i psychikę, to warto skorzystać ze wsparcia psychoterapeuty. Terapia może pomóc zidentyfikować i rozwiązać problemy związane ze stylem przywiązania.

Rozwijanie Bezpiecznych Wzorców: Praca nad zrozumieniem i rozwijaniem bezpiecznego stylu przywiązania może pomóc w budowaniu zdrowych i satysfakcjonujących relacji z innymi.

Źródła:

1. Bowlby, J. (1988). A Secure Base: Parent-Child Attachment and Healthy Human Development. Basic Books.
2. Ainsworth, M. D. S., Blehar, M. C., Waters, E., & Wall, S. (1978). Patterns of Attachment: A Psychological Study of the Strange Situation. Psychology Press.
3. Hazan, C., & Shaver, P. (1987). Romantic Love Conceptualized as an Attachment Process. Journal of Personality and Social Psychology, 52(3), 511-524.
4. Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2016). Attachment in Adulthood: